Koen heeft namens onze school een prachtig gedicht voorgedragen:

Stil voor wie er niet meer zijn
Dodenherdenking – Koen

We staan vandaag heel even stil,
omdat ik jullie iets zeggen wil.
Over mensen, groot en klein,
die nu niet meer bij ons zijn.

Ze vochten voor ons, in een moeilijke tijd,
zonder rust en vol met strijd.
Ze dachten aan jou, ze dachten aan mij,
dankzij hen zijn wij nu vrij.

Hier geen oorlog meer, geen angst, geen pijn,
dat voelt zo goed, zo fijn om vrij te zijn.
Maar dat kwam er niet vanzelf,
het kostte mensen soms hun zelf.

Daarom denken we even na,
over wat er vroeger was, en wat we nu allemaal hebben vandaag.
Ik ben verdrietig en ook blij,
want dankzij hen leven wij nu vrij.

Dus zijn wij stil, een korte tijd,
om te denken aan hun strijd.
En om te zeggen, keer op keer:
we vergeten jullie nooit meer.